Van 11 maart tot 30 april Mariëlle van den Bergh, Liesbeth Bijkerk en Helma Veugen

STERKSEL – Drieluik van inspiraties

De artistieke zwaargewichten die de adviesgroep vormen van Galerie Kempro hebben inmiddels de faam opgebouwd dat zij wonderbaarlijk interessante melanges van kunst presenteren. Komende tentoonstelling bevestigt die reputatie. Drie gerenommeerde regionale kunstenaressen combineren hun geheel eigen en originele benadering van creatie tot één verbluffende totaalpresentatie. Mariëlle van den Bergh haalt inspiratie uit verre reizen en vat impressies samen in kunstwerken met gecombineerde technieken. Liesbeth Bijkerk keert in zichzelf om ontdekkingsreizen-met-ogen-dicht te beleven, welke zij uitbeeldt in haast dromerige doeken. Helma Veugen gaat het liefst uit van één enkele boom waarin zij verleden én toekomst herkent en ze stroomlijnt die beelden op canvas.

Reizen
Verre, lange reizen, boordevol impressies, verbazingen en emoties schreeuwen om visualisatie. Zo begint Van den Bergh een kleine tien jaar geleden met het verwerken van impressies in kunst. Evenals haar reizen, zijn haar uitingsvormen groots en gevarieerd: levendige wandkleden blijken het ultieme medium om de caleidoscoop te presenteren. Tasmanië, Japan, India, Canada, China, Scandinavië en IJsland. Natuur kan centraal staan, maar ook onze vaderlandse geschiedenis, gezonken scheepswrakken of de vormen van sterrenstelsels. “Tegenwoordig combineer ik verscheidene materialen en technieken in één werk. Op mijn thuishonk als artist-in-residence in het EKWC, European Ceramic Workcentre in Oisterwijk, voeg ik keramiek toe aan geweven, gebreide of geborduurde ondergrond waarvoor ik te gast mag zijn in het Textiel Museum Tilburg”. Een huwelijk tussen textiel en keramiek. Kleurige grootse wandtapijten, een levensgrote boom met een bast van textiel en takken van glas: Mariëlle van den Bergh toont zich in al haar werk een veelzijdig, bereisd kunstenares.

Fantasie
“Abstract bestaat niet. Ik schep beelden waarin ieder het eigene in kan zien, elke keer weer. Mijn expressie is vooral de basis voor een geheel op eigen fantasie gestoelde persoonlijke ‘afbeelding’ in de geest van de toeschouwer. Mijn inspiratie haal ik uit emoties die ik voel bij herinneringen, ervaringen, schilderijen, teksten of muziekstukken. Daaruit ontstaan mentale indrukken zonder direct tastbare vorm, waaruit ik zelfstandige beelden componeer. Los van alles wat ons dagelijks omringt.” Liesbeth Bijkerk ziet haar werk als sporen van herinneringen, ze schildert associatief. Zonder directe verwijzing naar de buitenwereld creëert zij een weemoedige en tegelijkertijd inspirerende sfeer. Voornamelijk met gouache en krijt op papier. Bedachtzaam, aarzelend bijna. Beetje dromerig. Ze gebruikt tegenstellingen in kleuren. En in vormen, die ze vaak letterlijk doorsnijdt en dan weer in andere combinaties samenbrengt. Toch blijven die tegenstellingen makkelijk overbrugbaar, want altijd ligt er een bijna onmerkbare, verrassende compositie aan ten grondslag. De droge streek van een kwast, een spetter, of druipende verf, al die elementen duiden erop dat er een mens aan het werk is geweest. Bijkerk is een kunstenaar die erin slaagt de werkelijkheid zó te verinnerlijken dat de artistieke neerslag ervan ongehinderd mooi en helder bij de bezoeker binnenkomt. Iedereen ziet ‘afbeeldingen’ van de eigen geest.

Focus
In het werk van Helma Veugen herken je steeds die ene vorm. Je zou kunnen denken dat het een wolk is, die zich losjes boven de aarde beweegt. Maar het is een boom en hij staat in de Groote Peel.
Het ruige heidelandschap bij Ospel vormt het uitgangspunt voor Veugens werk. Deze oerplek, waar haar opa en vader turf staken, staat haar altijd voor de geest. Met name die ene asymmetrisch karakteristieke boom met één uitwaaierende zijde verbeeldt het heden en het verleden; een magisch inspirerende plek. Zelfs nadat ‘haar’ boom enkele jaren gelden onder aan de stam afbreekt, werkt ze met de gevallen stam samen in alle weersomstandigheden. In alle stemmingen van zowel het landschap als haarzelf. Resulterend in impulsieve gebaren of subtiele lijnen en vlakken, zowel op papier als op lithosteen. Ingetogen, met zichtbaar veel aandacht en zorg. Langzaam maar zeker evolueert het beeld van ‘minder’ boom naar ‘meer’ landschap. “Dit landschap is altijd in mijn gedachten. De schilderijen worden in de Peel gemaakt in alle weersomstandigheden en ik probeer die constante en toch zeer wisselende inspiratie ook zo gevarieerd mogelijk weer te geven. Dat kan variëren van impulsieve gebaren tot subtiele lijnen en vlakken, zowel op papier als op de lithosteen.
Mijn Peelwerken liggen mij na aan het hart.” Die intensiteit spettert van de doeken.
Galerie open: zondag t/m donderdag 13.00 – 17.00 uur. Aan de Kloostervelden (voormalig Providentia).